من با تجربه خودم به این نتیجه رسیده ام که هر کس با اراده و پشتکار خودش می تونه راه هایی برای لاغر شدن و آب کردن شکمش پیدا کنه.

راه هایی که من را به نتیجه می رسونه اینها هستن:

1: بعد از ساعت 5 یا 6 بعداز ظهر موادی مانند نان،سیب زمینی،ماکارونی،برنج  به هیچ وجه مصرف نمی کنم .مثلا خورش و مرغ و ... را بدون نان و برنج میل می کنم.

2:پیاده روی در روز را یکی از برنامه های اصلی زندگی ام قرار داده ام.

3:مصرف میوه مخصوصا سیب در هر روزرا فراموش نمی کنم.

4:با بدنم حرف می زنم و لاغر شدنش نسبت به قبل را بهش تبریک می گم و بهش می گم بهتر از این هم می تونه بشه.

5: در حال راه رفتن نشستن وهر وقت که یادم می افته سریع عضلات شکم را منقبض نگه می دارم که این یکی از اسرار اصلی کوچک کردن شکم است.

6: مصرف آب زیاد در روزهم  بسیار مهم است (که اغلب فراموش می کنیم).

اصلا سخت نیست واحتیاج به دکتر و دوا و رژیم های پر دردسرو پرهزینه راهم نداره.

وقتی از مرحوم دکتر هشترودی سوال شد از کی فهمیدید که در ریاضیات صاحب چنین استعداد شگرفی هستید ، پاسخ داد : وقتی که در درس ریاضی تجدید شدم و بر حسب تصادف معلم من عوض شد . چنین ادامه دادند : من در کلاس ششم آن قدر در ریاضی ضعیف بودم که همیشه معلم

ادامه مطلب...

 ادامه مطلب...

اولین مرحله در یک تدریس موفق: آن که عاشق باشی

شما یک معلم نخواهید شد مگر این که علاقه‌ا‌ی زیاد به این شغل داشته باشید، چرا که اگر شغل معلمی آسان بود هر کسی می‌توانست آن را انجام دهد. معلمان، مسئولیت بسیار مهمی را بر عهده دارند زیرا یک گفتگوی سطحی از یک معلم می‌تواند قسمتی از زندگی یک دانش‌آموز را تحت تأثیر قرار دهد، البته فراموش نکنیم که معلم یک الگوی دائما تحت نظر است.

ازتجربه آموزشی لذت ببرید:

دیروز خیلی ذوق کردم چون توی یه مدرسه روستایی اونم از نوع درجه 3 ، 3تا دانش آموز با وسایل خیلی

ساده و با خلاقیت خودشان برای درس الگوریتم غربال وسیله هایی ساخته بودند که در عین سادگی می شه

گفت شروع یک تحول است.

یکی از اونا شروع کرد تعدادی مکعب سفید رنگ مقوایی که شماره هایی روی آن نوشته بود را روی میز من قرار داد.بعد یک آهن ربای اسباب بازی را به آنها نزدیک می کرد هر کدام که عدد اول بود به آهن ربا می چسبید و اون هایی که غیر اول بود نمی چسبید.پرسیدم چرا؟

گفت خانم توی مکعب اعدا اول یه پیچ کوچولو انداخته ام.

نفر بعدی با چوب یه سرسره کوچولو درست کرده بود و اعداد را روی مربع های چوبی کوچک و بزرگ نوشته بود هر کدام که اول بودند از سرسره سر می خورد و می رفت پایین و بقیه نمی تونستن سر بخورند.

نفر بعدی یه بطری نوشابه را از وسط بریده بود و روی مقواهایی با اندازه های متفاوت اعداد را نوشته بود

سپس دوقسمت بطری را با یه روبان به هم چسبانیده بود .اعداد اول از داخل بطری می ریختند بیرون و ...

نمی دونم چرا انقدر ذوق کردم .شاید کار جالبی نباشه نمی دونم ولی برای من که دوست دارم بچه ها از حالت

حفظ کردن به مراحل فهمیدن و ...تجزیه تحلیل و نوآوری در مطالب برسند خیلی جالب بود.

سال گذشته برای همین درس بچه های یه روستای درجه 2 ، با تعدادی سیم و 4 قطعه چوب باریک ، یه غربال درست کرده بودند و اعداد  را روی مقوا نوشته بودند و روی غربال می ریختن و تکانش می دادن

اعداد اول نمی افتاد و غیر اول ها از بین فاصله های سیم ها به روی زمین می ریختن.

تجربه آموزشی :

معمولاًمامعلّمان زحمت می کشیم ، سؤال تهیه می کنیم ، تصحیح

 می کنیم اما این امتحان نه برای خودمان و نه برای دانش آموز بازخورد و نتیجه ای در بر ندارد.

متأسفانه پوشه آموزشی دبیر در مدرسه به صورت کلیشه ای و حفظ ظاهر در آمده است.

یکی از کارهایی که من از بدوکار تدریس در مدرسه راهنمایی انجام داده ام و هنوز هم انجام می دهم ، بررسی سؤالات امتحانی و بازخورد آن به دانش آموزان و حتی خودم است.

آنچه در درس سنجش وارزشیابی دوران تربیت معلم خواندیم (به مقدار موردنیاز) را همیشه مدنظر قرار می دهم.

البته با تجربه خودم تعدادی از مطالب را حذف و چیزهای دیگری را که لازم می دانم به آن افزوده ام. باور کنید با این روش از همه نظر موفق بوده ام.

ادامه مطلب...